‘Soms mis ik de basisschool wel. Je kon toen gewoon doen wat je wilde omdat je meer vrije tijd had. We hadden niet eens huiswerk! Dat was hier een beetje wennen. Als ik thuiskom, maak ik het meteen. Dat lukt niet per se altijd, maar ik weet gewoon: als ik het even doe, heb ik daarna vrije tijd. 

Ik ging met heel veel vriendinnen van de basisschool naar het Eckart. Maar ook als je niemand kent, maak je gewoon vrienden op kamp. Eigenlijk gaat dat vanzelf. Ik weet niet precies hoe, maar de mentor zorgt ervoor dat je iedereen leert kennen. Bijvoorbeeld doordat je dingen over jezelf op een blaadje schrijft en dan moet de klas raden over wie het gaat. Mijn mentor geeft Frans en ze is heel lief.

O&O vind ik het leukste vak. Dan kan je echt met mensen samenzijn, want we werken in groepen. Ik ben meestal degene in ons groepje die het ‘handwerk’ doet, liever niet het verslag. Laatst hebben we een spel voor blinden gemaakt: Twister. De mat hebben we genaaid. Als blinde voel je de stippen door allerlei vormen en puntjes; dat hebben we getest met een blinddoek.

Het is echt fijn dat we een brugklashal hebben. Dan ben je niet met allemaal grotere kinderen die je niet kent. Het is er ook minder druk. Volgend jaar moet ik natuurlijk wel tussen de rest pauze houden, maar dat vind ik niet zo erg. Ik denk dat ik er wel aan ga wennen.’