‘In groep 8 had ik wel zin in de middelbare. De basisschool werd steeds hetzelfde; ik wilde iets nieuws. Een eigen kluisje en van lokaal wisselen, dat is waar je dan aan denkt. Naar verschillende lessen lopen is echt fijn. Het gevoel dat je niet de hele tijd in hetzelfde lokaal moet zitten om te wachten tot de pauze. 

Als ik het leuk vind, gaat een les heel snel. Iets dóén vind ik leuker dan luisteren. Bij het vak TO bijvoorbeeld, moeten we nu een robot programmeren. We bouwen een ziekenhuis op een plaat en dan moet die robot eten brengen aan de zieke mensen. Als we tijd over hebben, kunnen we het mooi maken voor de sfeer. Ik weet niet of dat lukt, want over een week moet-ie af zijn.

Ik dacht eerst: ik ga nooit vrienden maken, maar dat moet je écht niet denken. Mij is het ook gelukt. Op kamp ben je veel met elkaar bezig. Al in de bus krijg je een klik met mensen. Tijdens het feest ging een vriendin van mij naar een andere vriendin toe. Ik liep mee en we gingen samen dansen. Dan krijg je gelijk een connectie met elkaar.

In de pauze zit ik nog bij kinderen uit m’n vorige klas. Ik zat eerst op mavo/havo. Net voor de tweede testweek ben ik overgestapt. Ik ben niet echt van het leren. Ik wíl het wel graag, maar het lukt soms gewoon niet. En dan krijg je slechtere cijfers. Elke keer als je op Magister kijkt, denk je: ow…en dan heb je steeds minder motivatie. 

Nu gaat het veel beter. Mavo is gewoon mijn niveau, dus dat is wat ik moet doen. En ik sta nog maar één vijf!’