‘Toen ik op het Eckart kwam, had ik meteen het gevoel: hier wil ik zijn, dit is mijn school. Ik heb meegedaan met Eckademy en dat was echt heel leuk. Je gaat dan één ochtend in de week naar het Eckart als je nog in groep 8 zit. We deden met kinderen van andere basisscholen een project, maar ik weet eigenlijk niet meer waarover.

Je hebt veel verschillende docenten. Dat vind ik niet per se een nadeel; het is juist wel leuk. Ze zijn heel goed in hun vak, dus je kunt eigenlijk alles vragen. Je leert ze snel kennen en zij gaan steeds meer van je weten, zoals je kwaliteiten en je aandachtspunten. Als je ergens echt moeite mee hebt, kun je naar het hulpuur. Ik ging naar Nederlands om te werken aan wat ik lastig vind.

In het begin had ik niet echt motivatie om te gaan studeren. Huiswerk maken ging nog wel, maar dat leren vond ik echt lastig. Ik weet niet precies hoe dat kwam. Het begin is altijd moeilijk, denk ik. M’n moeder helpt me zo veel mogelijk en inmiddels gaat het wel goed. Het kan nog steeds wel beter, hoor.

De laatste tijd zijn we in de pauzes veel aan het voetballen op het sportveld. Dat is echt groot. Er zijn veel mensen, ook oudere leerlingen, maar die bemoeien zich meestal niet met ons. In de gangen gebeurt het trouwens weleens dat een grotere jongen precies daar gaat staan waar jij wilt lopen. Dan loop ik gewoon om. Op het veld zijn er genoeg goals voor iedereen en er is ook een beachvolleybalveld. In groep 8 mochten we alleen op dinsdag en donderdag voetballen; hier mag je gelukkig elke dag!’